Bielactwo – objawy, przyczyny, leczenie

Bielactwo nabyte to choroba znana od wieków. Należy do chorób, które mocno wpływają na samopoczucie chorego – obniżenie poczucia własnej wartości czy nawet depresję. W dużej mierze ma na to wpływ brak akceptacji w społeczeństwie takiego defektu kosmetycznego. Jakie są objawy bielactwa? Czym bielactwo nabyte różni się od bielactwa wrodzonego? W jaki sposób leczy się bielactwo?

Bielactwo jest przewlekłą, niezakaźną chorobą skóry. Powstaje w wyniku zaburzenia prawidłowego wytwarzania melaniny, czyli pigmentu odpowiadającego za kolor skóry, włosów i tęczówki. Zaburzenie produkcji melaniny skutkuje jasną karnacją, jasnymi włosami i tęczówką. Bielactwo u dziecka, jeśli nie jest to bielactwo wrodzone (albinizm), a nabyte, pojawia się dopiero ok. 10. r. ż albo i później. Zwykle jednak pojawia się przed 20 r. ż i częściej u dziewczynek niż chłopców. Co warto wiedzieć o tej chorobie?

Jakie są objawy bielactwa?

Bielactwo charakteryzuje się pojawianiem się na skórze odbarwień (jasnych plan) w nieregularnych, zróżnicowanych kształtach i wielkościach. Najczęściej zmiany występują na twarzy, w obrębie naturalnych otworów jak nos, oczy, usta. Mogą także pojawiać się na kończynach, grzbiecie rąk, kostkach, biodrach czy w okolicach narządów płciowych. Zmiany rzadko występują pojedynczo, zwykle jest ich klika i co charakterystyczne – są umiejscowione symetrycznie, po obu stronach ciała. Plamy mogą się powiększać, czasem też powstają nowe – zwłaszcza na skutek działania promieni słonecznych lub silnego stresu. Specyfiką przebarwień jest to, że nie zanikają samoistnie, ale też nie skutkują stanem zapalnym.

Bielactwo a albinizm

W języku potocznym bielactwo często mylone jest z albinizmem, a są to dwie odmienne choroby. Albinizm, inaczej bielactwo wrodzone, jest chorobą genetyczną. Objawy bielactwa wrodzonego, w przeciwieństwie do nabytego, widać już po urodzeniu dziecka – należy do nich bardzo jasna skóra z lekko różowym zabarwieniem, charakterystyczne, białe lub żółtawe brwi i rzęsy, i bardzo jasne, niemal bezbarwne, tęczówki. Dzieci cierpiące na albinizm są narażone bardziej od zdrowych dzieci na działanie promieni UV – oparzenia skóry, poważne uszkodzenia wzroku czy nowotwory skóry. Albinizm wrodzony jest bardzo rzadką chorobą, zwłaszcza w naszej szerokości geograficznej.

Przyczyny bielactwa nabytego

Wciąż nie są do końca znane przyczyny bielactwa. Przyjmuje się kilka teorii, które wyjaśniają występowanie zmian. Należą do nich:

• teoria autoimmunologiczna
• teoria autocytotoksyczna
• teoria neurogenna

Metody leczenia bielactwa u dzieci

Leczenie bielactwa u dzieci jest szczególnie trudne, ponieważ z jednej strony powinno cechować się dużą skutecznością i w jak najwyższym stopniu powstrzymać rozwijającą się chorobę, z drugiej – trzeba zachować szczególną ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia skutków ubocznych leczenia. Najlepsze efekty przynosi fototerapia (UVB 311, PUVA). Stosuje się także leczenie miejscowe maściami sterydowymi (glikokortykosteroidami) lub lekami nowej generacji (inhibitorami kalcyneuryny). Rzadziej sięga się po metody chirurgiczne.