Terapia psychologiczna dla dzieci – jak wygląda?
Dzieci są z reguły bardzo wrażliwe, dlatego potrzebują wzmożonej opieki i troski w okresie dorastania. Niestety czasami miłość rodziców i ich starania, by zapewnić swojemu maluchowi jak najlepsze warunki rozwoju emocjonalnego, nie wystarczą. Zdarza się tak na przykład w sytuacji, gdy dziecko przeżyło jakąś traumę lub cierpi na zaburzenia utrudniające mu codzienne funkcjonowanie, ale też wtedy, gdy wykazuje objawy nadpobudliwości psychomotorycznej albo po prostu jest zamknięte w sobie i przez to nie radzi sobie w kontaktach z rówieśnikami. Warto wtedy poprosić o pomoc specjalistę: psychologa dziecięcego. Jego wsparcie może pomóc dziecku uporać się z trudnymi przeżyciami i nauczyć je przydatnych życiowych umiejętności takich jak kontrolowanie negatywnych emocji, prawidłowa komunikacja czy budowanie zdrowych relacji społecznych.
Jak wygląda w praktyce psychoterapia dzieci?
Psychoterapia dzieci polega na cotygodniowych, około godzinnych spotkaniach, w trakcie których psycholog w możliwie naturalny, niewymuszony sposób nawiązuje kontakt z małym pacjentem, stara się z nim zaprzyjaźnić i zachęcić do otwartości, jednocześnie uważnie obserwując jego zachowania i reakcje, co pozwoli mu postawić diagnozę, a także stworzyć i wdrożyć najlepszy plan leczenia. Na pierwsze spotkanie psycholog dziecięcy Psyche-Balans.pl najczęściej zaprasza samych rodziców. Dopiero po zapoznaniu się z ich perspektywą, ich spojrzeniem na problem dziecka, przychodzi pora na spotkanie z małym pacjentem. Najlepiej, aby odbyło się ono w obecności mamy i taty, dzięki temu maluch poczuje się komfortowo i bezpiecznie w nowym, obcym miejscu. Kolejne sesje odbywają się już bez udziału rodziców, jednak od czasu do czasu, zwykle raz w miesiącu, psycholog omawia z nimi postępy w leczeniu dziecka – oczywiście przy zachowaniu poufności, która przysługuje każdemu, nawet najmłodszemu pacjentowi podczas jego psychoterapii.
Czym różni się terapia dzieci od terapii dorosłych?
Psychoterapia z Psyche-Balans dzieci różni się od standardowej psychoterapii dorosłych stosowanymi technikami. W przypadku dzieci, zwłaszcza maluchów w wieku przedszkolnym, nie jest możliwa dojrzała rozmowa oparta na wspólnej analizie problemów, ich przyczyn i ewentualnych rozwiązań, dlatego psycholog dziecięcy musi sięgać po inne narzędzia, na przykład gry i zabawy czy różne formy arteterapii. Dzięki temu każda sesja jest dla dziecka przyjemnością, a to nie tylko ułatwia współpracę, ale też zwiększa efektywność postępowania terapeutycznego.